نقد آزاد

 به نظر می رسد  آموزش های ارائه شده از سطح 2 و سطح3 ، به دلیل تمرکز بر علم آموزی، و خودسازی(خود—سازی) موجبات فردنگری و فردگرایی را در سالهای اخیر در میان طلاب  فراهم نموده است. درس من، اخلاق من، کلاس من، دوستان من، زندگی من…انگار فراموش کرده ایم گفته پیر فرزانه انقلاب را که:

اینقدر نگویید من؛ این من که می گویید شیطان است.

شاید کار تشکیلاتی به دلیل ماهیتش که عده ای با دغدغه های مشترک را دور هم جمع می کند تا در جهت اهداف و آرمانهایشان فعالیتی انجام دهند، موجب می شود تا افراد جدیدی که دغدغه های همسو با موسسان داشته یا گرد روزمرگی و فردنگری ها روی دغدغه هایشان را فراگرفته تحریک شوند، تا به فعالیت بپردازند و موجبات جدایی از این بیماری فردگرایی حوزوی های این روزها را فراهم سازد.

از سوی دیگر دریک تشکیلات و گروه ، برخورد سلیقه ها موجب بحث های آزاد در میان اعضا می شود و وقتی بحث و جدل های طلبگی در چهارچوبی مشخص و با موازین تعیین و تأیید شده صورت بگیرد، زمینه های بصیرت افزایی و رشد سیاسی اجتماعی طلاب خواهر را فراهم می کند…

شاید از این طریق از خواب شیرین عادی نگری اطراف بیدار شویم…