نقد ...
نمی دانم نوشتن این مطلب تا چه حد درست باشد؟!
اولا:اینکه ما منسوب به بزرگی باشیم و منصوب، برای ما مسئولیتی صدچندان در بر خواهد داشت.
دوم: پیروی از ولایت تنها به گفته و حرف و ژست های عوام فریبانه نیست.
گاهی باید ببینیم آن شخص بزرگ در جایگاه ولایت با چه اهداف و منویاتی ما را در چنین جایگاهی منصوب نموده و ما چه اندازه در راه رسیدن به آن اهداف تلاش می کنیم و چه اندازه حرف می زنیم.
اینکه به رئیس جمهور محترم در پاره ای از عملکردها یا مواضع خود در دوره دوم نقد وارد است و ضعف هایی دیده می شود حرفی نیست همانطور که مقام معظم رهبری در سخنان ارجمند خود بیان فرمودند اما بخش دیگری از فرمایشات ایشان در تایید ویژگی های مثبت دولت دکتر احمدی نژاد را نیز نباید نادیده گرفت. و اگر ما منصوبیم از سوی ایشان باید ایشان را الگوی خود در نقد ها و تشویق ها قرار دهیم .نه اینکه هرحرفی و نقدی به نظر خود ما درست بود در جایگاه یک مقام منسوب به ایشان خودبینانه عمل کنیم.
این روزها می بینیم که دشمنان قسم خورده این انقلاب در حرکتی برنامه ریزی شده سعی در کوبیدن دولت و قوه اجرایی دارند تا بتوانند از این راه مردم را از نظام و انقلاب ناامید و مایوس سازند.اینکه ما آگاهانه و عامدانه یا از روی جهل با آنان هم آهنگ شده و تا می توانیم با بستن چشم خود به روی حرکات مثبت و ارزنده دولت اصولگرا (حداقل این دولت را به این نگاه می بینند) تنها به بزرگنمایی نقاط تیره و ضعف های آن بپردازیم خیانتی نابخشودنی است در حق انقلاب…
بهتر است منصوبان و منسوبان به رهبری بیش از پیش به تامل در منش و خط و مشی ایشان بپردازند…
خداوند همه را به راه راست و بصیرت هدایت نماید.آمین
