تقوای سیاسی
دوستی می گفت امسال سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی است.البته لازمه حماسه سیاسی، تقوای سیاسی است.
این روزها بازار شایعه و دروغ و تهمت در جامعه اسلامی اعم از حقیقی و مجازی اش داغ شده است.(و من نمی دانم چرا ما ازفرهنگ غرب تنها زباله های فرهنگی اش را به ودیعه می گیریم.)
و تقوای سیاسی یعنی مواظب باشید چه می گویید ؟چه می شنوید؟ چه می خوانید؟ چه باور می کنید و چه انعکاس می دهید؟
یعنی به قول رهبر عزیز و فرزانه مانقول سدید بگوییم:
قول سديد، يعنى استوار و درست؛ اينجورى حرف بزنيم. من ميخواهم عرض بكنم به جوانان عزيزمان، جوانهاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، كه حرف ميزنند، مينويسند، اقدام ميكنند؛ كاملاً رعايت كنيد. اينجور نباشد كه مخالفت با يك كسى، ما را وادار كند كه نسبت به آن كس از جادهى حق تعدى كنيم، تجاوز كنيم، ظلم كنيم؛
[بیانات در نماز جمعه 14 خرداد تهران]
و شاید جنبه دیگری از تقوای سیاسی باورها و پذیرش های ما باشد.رجوع کنیم به قرآن آنجا که می فرماید:
لولا اذ سمعتموه ظن المومنون و المومنات بانفسهم خیرا و قالوا هذا افک مبین.
چراهنگامیکه آن را شنیدید مردان و زنان مومن گمان نیک به خود نبردند و نگفتند: این بهتانی آشکار است؟
اذ تلقونه بالسنتکم و تقولون بافواهکم ما لیس لکم به علم و تحسبونه هینا و هو عندالله عظیم.و لو لا اذ سمعتموه قلتم ما یکون لنا ان نتکلم بهذا سبحانک هذا بهتتان عظیم.
آن گاه که آن را از زبان یکدیگر می گرفتید و با زبانهای خود چیزی را که به آن علم نداشتید، می گفتید و می پنداشتید که کاری سهل و ساده است با اینکه آن (امر) نزد خدا بس بزرگ بود. چرا وقتی آن را شنیدید نگفتید برای ما سزاوار نیست که در این موضوع سخن گوییم. خداوندا تو منزهی ، این بهتانی بزرگ است.
واقعا قرآن میان ما مهجور است.
خدا ما را از متقیان قرار دهد انشاالله